Wapen van Rotterdam

Sterker door Strijd

Fonologisch

De oo en ee worden nadrukkelijk tot vallende tweeklanken oou en eej, de korte a verdonkert richting een oh-achtige klank. Een ei wordt gewoonlijk een aai. Zowel het verkleinwoord als het persoonlijk voornaamwoord van de tweede persoon enkelvoud hebben [ie] in plaats van je: plankie (=plankje), hebbie (= heb je), loop ie (=loop je). Alleen na een klinker vinden we deze verandering niet: ga je (en niet ga-ie). De eind-r wordt niet gerold, de begin-r wordt gebrouwd


bron: Wikipedia

DE DICHTER EN IK

De dichter en ik, we zitten aan het Ij. We hadden eigenlijk aan de Maas in Rotterdam moeten zitten. Maar het Ij is ook goed.


Martin Bril

Rotterdammers aan het woord (4)

'k Heb je lief (fragment)

'k Heb je lief m'n hele leven is veel meer dan houden van
't Is alsof je in m'n bloed zit, ik zonder jou niet leven kan
Jouw mooie ogen doen me smelten, zet me zo in vuur en vlam
Ik voel het enkel bij jouw aanblik, ik krijg het ook van Rotterdam



Paul de Leeuw

Rotterdammers aan het woord (3)

'...En daar ging het om. Werk aan de winkel. Antwerpen en Hamburg een slag voor blijven! Present zijn als je naam werd afgeroepen voor een dubbele torn en een dito daggeld. Een nachie over pikken; en Zondags liever onder de baal dan onder de preek. Met een volle haven stierf er in Rotterdam geen muissie in de broodkast en geen luissie op Boshoek...'

Willem van Iependaal

Rotterdammers aan het woord (2)

HET MOOISTE PLEKKIE OP AARDE (fragment)

Maggik erbij komme zitte, vroeg de man. Ja? Dankiewel. Dat komp zo. U zit eigeluk op mijn bankie. Dit is me vaste stekkie. Wat? Van jouw ook? Vroeger, ja ik hebbet door. Dit plekkie is mooi hè? Wazeggie? Man, je haalt de woorde uit me bakkes. Juist! Het mooiste plekkie op aarde is:

Langs de Maas op 'n bankie op de heuvel in het Parrek.

Dus je ben ook in Rotterdam geboore? Oh je woonter niet meer. Nou ik zallet nooit in me kop hale om uit Rotjeknar weg te gaan. Man, ik krijg al heimwee assik in Overmaas ben. Assikker an denk dan krijgik al pijn in me ingewande. Joh, ik zit hier zo graag. Wat een gezicht. Mot je zien die zon in dat water. Nog effe en ik zit te snottere. Ja, daar hebbie gelijk in. 't Is wat stiller. D'r komme geen grote schepe meer voorbij. Ja en die boote van de Hollandamerikalijn benne ook verdwene. Maar evegoed, het is en blijf un mieters mooi plekkie hier.


Gerard Martens
www.engelfriet.net